De Dood ,
Het is een onderwerp wat vaak vermeden wordt.
Waarom ???????
Als kind heb ik mij altijd al verbaasd en afgevraagd waarom mensen huilden als iemand stierf of begraven werd. Ik vroeg dat aan mijn moeder waarom dat was, ja een echt antwoordt kon zij mij niet geven, dat hoort zo dat doet iedereen, het doet pijn om iemand te verliezen waar je van houd. Oké dacht ik, maar vertelde haar ook wat ik wist. Nu, had ik dat toen maar niet gedaan, ik zei haar, het is eigenlijk een feest mam, want nu is die oom/tante/oma/opa/ persoon wel vrij en heeft geen pijn meer, geen dingen die wij hier hebben die ons pijn doen op Aarde. De persoon is weer thuis mam daar ben je dan toch blij om. Ja het nummer van Marco Borsato is zo waar .
Ja, dat kon ik beter voor mij houden / mond dicht dat snapten de meeste mensen niet hoe ik dacht. Met andere woorden: mond dicht. Dus ik ben het zelfde gedrag gaan doen wat er om mij heen gebeurde, dus huilen en zo. Bij mij zelf dacht ik; o ben blij voor je dat je over mag gaan, de poort door en gaan uit rusten. Niet alleen bij mensen had ik dat maar ook bij dieren, en doordat ik met de Hondentrimsalon later de baasjes en kinderen hier in kon begeleiden was een eerbiedige taak die ik op mij genomen heb, en mocht nemen en nu nog steeds doe.
Door dit alles is er een 2 de boek ontstaan dat klaar is voor gelezen te worden, en gaat hier over; ” Open je eigen deur” deel 2 ; De Dood; het Einde of een nieuw Begin.
Ben nu blij dat we deze artikelen hebben kunnen plaatsen op onze website, en als er vragen over zijn dan kunnen die gesteld worden, wij staan u graag te woord, het is oké, want ook dit hoort bij het leven.
Ook vragen over Euthanasie kunnen gesteld worden, ben ervaren met formulieren hierover in te vullen en te begeleiden, het is een apart stukje van je levens face, en hier hoort goede begeleiding bij onderschat het niet.Er is nu iets meer info maar een medewerking is heel gering ook al zijn het de wensen van de persoon in kwestie zelf, maar daar wordt vaak door omstanders anders over gedacht/ bekeken en gehoor aan gegeven wat weer vele rare dingen met zich mee brengt wat helemaal niet van toepassing is en hoeft te zijn .Maar navragen en er over praten helpt en kom je veel te weten over de Juridische stappen ,enz .En echt geloof mij in de Religie en Maatschappelijk gezien vanuit dat standpunt staat hier een schuld op en ik vraag mij af wie zijn zij om dat te mogen doen,welke bevoegdheid hebben ze om een persoonlijke wens die besproken is en de deur naar de Vrijheid toe ,zo dicht te smijten !?
Ook Zelfmoord is een apart stuk in het leven, zowel voor de Persoon in kwestie als de Nabestaande die hier hele goede begeleiding nodig hebben, het verwerken daar staat geen tijd voor, geef daarom de aandacht die het nodig heeft. Het behoeft geen schaamte want je bent niet alleen, het is meer aan de orde dan dat je denkt.
Weet dat deze mensen die hier iets van beleefd of meegemaakt hebben vele malen Veerkrachtiger en Daadkrachtiger in het leven staan en meer vrolijkheid hebben dan wie ook.! Wij hebben een denkbeeld van een Verwachting en Handelen hierin die zo geroest zit dat er bijna geen beweging in te krijgen is,maar als je met mensen praat die in de laatste levens face zijn aan gekomen zijn zo Wijskrachtig zijn zodat we het mogen benoemen ; “Jee,wat is die positief en een krachtig persoon zeg ” we herkennen dit waar of niet waar ??!! Zij geven de kracht door voor de nabestaande om verder te gaan en te genieten van het Aartse Leven ook al is het niet zoals jij gehoopt had dat het zo verlopen,dat is nu ieder zijn eigen weg.
Maar goed kijk hier maar eens naar dit filmpje ,en als we ergens mee kunnen helpen voel je vrij en vraag je bent welkom.
Wij wensen jullie veel plezier met de 2 artikelen hieronder die je een andere kijk er op geven.
De dood is slechts een overgang (video)
We zien onszelf als mens, en een groot deel van de tijd worden we zo in beslag genomen door gedachten in onze hersenen, dat we vergeten wat we eigenlijk zijn.
Onze verschijningsvorm op deze aarde als mens is niets anders dan een manifestatie van ons bewustzijn.
Als wij inderdaad bewustzijn zijn, dan roept dat de vraag op, “Waar bevindt zich dat dan”? We weten dat de hersenen zich in ons hoofd bevinden, maar zit het bewustzijn dan ook daar?
Uit recent onderzoek zien we steeds vaker aanwijzingen over dat het zich niet in ons lichaam bevindt. Het is het gedeelte van ons dat niet beperkt is door tijd en ruimte. Steeds meer gegevens uit die onderzoeken tonen aan dat er een eeuwig aspect van ons is en dat het dít is wat we wezenlijk zijn. Dat wij, de mens, niet de bron zijn, maar een manifestatie van dat bewustzijn.
Iemand die veel onderzoek hiernaar gedaan heeft is Stephan Schwartz. Hij denkt dat bewustzijn gezien kan worden als een matrix van informatie waarin wij zijn “ingebouwd” en dat een onderdeel daarvan tijd-ruimte is. Door bijvoorbeeld gebruik te maken van technieken zoals remote viewing kunnen we gebieden bereiken die buiten de beperking van tijd-ruimte vallen.
Ook meditatie is een manier om in contact te komen met dat deel van onszelf dat zich buiten de normale beperkingen bevindt. Onderzoek heeft ook uitgewezen dat meditatie de hersenen krachtiger maakt en leidt tot een betere controle van het fysieke lichaam.
Schwarz ontdekte tijdens zijn onderzoek dat mensen die onverwacht dood zijn gegaan, de neiging hebben om sneller weer terug te komen alsof ze proberen iets af te maken wat in hun plots afgesneden vorige leven niet is gelukt.
Een andere manifestatie die eigenlijk voor een deel buiten het tijd-ruimtegebied plaatsvindt is het contact tussen bepaalde zielen. Deze zal zich over het algemeen het sterkst voordoen bij tweelingvlammen waarbij de ander letterlijk de andere helft van je ziel is. Deze maakt je compleet, maar toch is iedere tweelingvlam afzonderlijk een complete ziel. Ze vormen een volledige balans tussen mannelijke en vrouwelijke energie. Wanneer je je tweelingvlam ontmoet, herken je die onmiddellijk. We hebben hier vorig jaar een aantal artikelen over geschreven, zie hier, hier en hier.
Dat het contact tussen tweelingvlammen (en ook andere zielen, zij het misschien minder merkbaar) ook na de dood gewoon doorgaat, wordt prachtig geïllustreerd door de e-mail die wij deze week ontvingen van Fieke Bazelmans (dank!):
Hoi mensen van Niburu,
Ik las zojuist het artikel over omgaan met je Tweelingvlam – heel mooi is de herkenning, blijkbaar heb ik het intuïtief goed gedaan, want wij kregen uiteindelijk een gelukkige, stabiele relatie, met de nodige hobbels die we steeds sneller en beter wisten te nemen.
Helaas werd mijn lief na 5 jaar samen ernstig ziek, hij kreeg lymfklierkanker. Na een ziekbed van bijna een jaar overleed hij op 19 juni 2012. Wat me sterkt in mijn overtuiging dat hij echt mijn Tweelingvlam is (ik noemde hem eerder tweelingziel maar what’s in a name) is dat het aanvoelt alsof hij er nog altijd is, en hij helpt me voortdurend als ik hem erom vraag en vaak zelfs zonder dat ik erom vraag.
Sommige mensen denken dat ik nog in de ontkenningsfase van het rouwproces zit, maar niets is minder waar. Alleen voor mij is dood slechts “lijf-loos” zijn. Onze relatie/verbinding is nog altijd even springlevend, zo voelt het in elk geval. Hoe kan het ook anders…de andere helft van je ziel, die kan toch niet “weg” zijn 🙂 Dat wilde ik jullie gewoon even laten weten.
Mooie site, lees heel vaak jullie artikelen!
Groetjes,
Fieke Bazelmans
Fieke zegt het heel mooi. Hoewel wij een lichaam bezitten, op dit moment, zijn wij in feite “lijf-loos.” Ze is nu bezig met een boek en toen John, haar tweelingmaatje, ziek werd heeft ze een blog bijgehouden. Voor wie dat wil lezen, klik hier.
Na dit praktijkvoorbeeld gaan we nog even terug naar de theorie van de wetenschap bij monde van Stephan Schwartz. Hij is te gast in de onderstaande uitzending van Coast to Coast in het tweede uur. Hier gaat hij dieper in op de eerder beschreven punten. Voor wie het interessant vindt, het eerste uur is te gast de actrice Marilu Henner, die spreekt over haar leven, carrière en gezondheid.
Bron ; www.niburu.co
———————————————————————————————————————————————————————-
Herinneringen aan bijna-doodervaring ‘echter dan echt’
Een team onderzoekers onder leiding van Dr. Steven Laureys van het universitair ziekenhuis Luik richtte zich met name op patiënten die uit een coma zijn ontwaakt.
Onderzoek aan de Universiteit van Luik toont aan dat de fysiologische mechanismen geactiveerd tijdens een bijna-doodervaring in vergelijking met alle andere mogelijke herinneringen leiden tot een meer intense ervaring.
Laureys sprak door de jaren heen veel patiënten over hun ‘reizen’ tijdens bijna-doodervaringen. Sommige mensen krijgen een bijna-doodervaring op het moment dat ze dicht bij de dood zijn geweest, ze zien een fel licht, of gaan door een tunnel; allemaal bekende aspecten van de beroemde bijna-doodervaring, aldus de studie in het tijdschrift PLOS ONE.
De wetenschappers keken met betrekking tot de herinneringen vooral naar zintuiglijke en emotionele details, meldt CNN. Ze vergeleken de bijna-doodervaringen vervolgens met andere herinneringen aan ingrijpende gebeurtenissen en herinneringen aan dromen en gedachten.
Intensive care
Dr. Laureys en zijn collega’s waren verrast dat de bijna-doodervaring leidde tot een meer intense ervaring, niet alleen vergeleken met herinneringen aan ingebeelde gebeurtenissen, maar ook vergeleken met echte gebeurtenissen, waaronder een geboorte of een huwelijk.
Laureys zei dat patiënten op de intensive care vaak bang zijn hun verhalen over een bijna-doodervaring te vertellen omdat ze denken dat ze niet serieus zullen worden genomen. Hij voegde toe dat een bijna-doodervaring mensen blijvend kan veranderen en dat ze soms niet langer bang zijn voor de dood.
Bron: CNN.com www.niburu.nl