Multiple sclerose ( multipele sclerose ) in de volks mond MS.
Ik zal hier beschrijven hoe het mij beïnvloed heeft en hoe ik hierdoor opnieuw mijn grenzen heb verkend.
Multiple sclerose ( multipele sclerose ) (afgeleid van het Latijnse multiplum “meervoudig” en het Griekse sklerosis“verharding”), meestal afgekort tot MS, is een aandoening van het centraal zenuwstelsel.
De ziekte wordt getypeerd door de aantasting van de myelineschede van de zenuwvezels in een willekeurig aandoend patroon door afweercellen van het immuunsysteem. De myelineschede is een impulsgeleidende laag rondom de zenuwuitlopers, zonder deze is de impulsgeleiding in de zenuw gestoord waardoor bij de patiënt neurologische stoornissen zoals krachtsvermindering kunnen ontstaan.
Multiple sclerose is waarschijnlijk een auto-immuunaandoening[2], dat wil zeggen dat het immuunsysteem eigen weefsel beschadigt, in dit geval het myeline en de axonen van het centraal zenuwstelsel (hersenen en ruggenmerg). Er is nog veel onbekend over het precieze mechanisme. Vast staat dat macrofagen het myeline beschadigen, dat er in de loop der tijd verval optreedt van de oligodendrocyten(myeline producerende cellen) en van axonen. Tijdens een aanval van MS (schub of relapse in de literatuur) treedt er een invasie op vanlymfocyten in het brein vanuit kleine bloedvaten, vaak venulen. Er komt cytokineproductie op gang, geactiveerde microglia (astrocyten) presenteren een nog onbekend antigen, er volgt nog meer cytokineproductie en uiteindelijk vorming van macrofagen die het myeline beschadigen. In welk stadium axonenverlies optreedt wordt onderzocht, waarschijnlijk treedt dit al vrij vroeg op.
Multiple sclerose komt vaak voor onder jongvolwassenen, bij vrouwen meer dan bij mannen. De frequentie waarin de ziekte voorkomt verschilt per land en bevolkingsgroep. In de Benelux is de prevalentie 1 op 1000, in Schotland haast 1 op 500. Over het algemeen ligt het aantal MS-patiënten tussen 2 en 150 per 100 000 inwoners.[3]
MS komt niet of nauwelijks voor in landen dichter bij de evenaar. Mensen uit noordelijke landen die als klein kind naar een warm land verhuizen hebben een lager risico de ziekte te krijgen dan hun leeftijdgenoten die zijn achtergebleven; verhuist men echter na de puberteit dan is dit verschil niet meer aantoonbaar.
Sommigen denken dat het ontstaan van MS te maken kan hebben met een late abnormale reactie op een in de vroege jeugd opgelopen virusinfectie. Hiervoor zijn echter geen andere bewijzen gevonden.
MS is niet erfelijk, maar een familielid van een patiënt heeft wel een iets hogere kans de ziekte ook te krijgen. Verschillende studies tonen aan dat sommige genen – de susceptibility genes – een verhoogde gevoeligheid voor de ziekte veroorzaken. Recent zijn 29 nieuwe gentypes gevonden die geassocieerd zijn met een hoger risico op MS. Daardoor is de lijst met risicogenen sterk uitgebreid tot 52 genen. Veel van die genen spelen een sleutelrol in het immuunsysteem, met name het Major histocompatibility complex, dat een cruciale rol speelt in het cellulaire immuunsysteem (bij het aanbieden van antigeen aan T-cellen) en bij auto-immuniteit. De helft van de risicogenen wordt ook gevonden in ten minste één andere auto-immuunziekte. Twee van de gevonden genen zijn bij de vitamine D stofwisseling betrokken.
Bekende klachten bij MS zijn:
- Oogklachten: ontsteking van de oogzenuw, uitval van een deel van het gezichtsveld (scotoom) of een oog (amaurosis fugax), stoornis in kleur zien, pijn bij oogbewegingen, bleekheid van pupil en stoornissen in uitwendige oogmotoriek (dubbelzien, internucleaire oftalmoplegie)
- Vermoeidheid, duizeligheidsaanvallen en misselijkheid
- Stijve spieren, verzwakking en parese van aangezichtsspieren (parese = onvolledige verlamming)
- Sensorische klachten – Sensibele stoornissen in gelaat, paresthesieën (tintelingen), branderig gevoel, jeuk enz. In het algemeen meer gnostische (gevoel) dan vitale (warm/koud, scherp/stompgevoel) uitval. Typisch bij MS is het symptoom van Lhermitte.
- Ataxie (coördinatiestoornis)
- Tremoren (stuurloosheid van beweging) en spasmes
- Intentietremor – Geen trilling in de hand bij rust, maar als er actie wordt ondernomen.
- Incontinentie
- Constipatie, hyperreflexie van blaas en blaasatonie – Onvoldoende samentrekking (atonie) of juist het tegenovergestelde (hyperreflexie)
- Seksuele stoornissen
- Stoornissen in de Cognitie – voorbeelden hiervan zijn: geheugenstoornissen, persoonlijkheidsveranderingen, psychotische episoden (hallucinaties en denkstoornissen), stemmingsstoornissen (euforie en depressie) en intellectuele stoornissen van abstractievermogen (uit alternatieven de juiste keuze maken) en begripsvorming.
- Spraakstoornissen, waaronder
De diagnose van MS is in veel gevallen lastig. De actuele criteria voor het stellen van een diagnose zijn de McDonald criteria van 2010. Hierbij wordt gekeken naar het patroon van de klachten: deze dienen zich in minstens twee episoden te hebben voorgedaan (relapsing-remitting) of moeten gedurende minstens een half jaar progressief zijn geweest. Daarnaast wordt gebruikgemaakt van een MRI scan, alsook van een lumbale punctie waarbij hersenvocht afgenomen wordt. Het tijdens de lumbaal punctie afgenomen hersenvocht wordt onderzocht op de voor MS typische oligoclonale banden in de liquor.
De MRI is het belangrijkste aanvullend onderzoek: indien het op grond van klachten en klinische verschijnselen niet mogelijk is om dissociatie in plaats en tijd aan te tonen, kan dit gebeuren met behulp van MRI. Bij 95% van de patiënten kunnen meerdere laesies (afwijkende plekken) worden aangetoond, meestal rond de ventrikels (periventriculair) en in het corpus callosum. Ook laesies in de hersenstam, de kleine hersenen en het ruggenmerg kunnen goed worden aangetoond. De sensitiviteit voor het aantonen van laesies in de nervus opticus (oogzenuw) is duidelijk lager. Door het intraveneus toegediende contrastmiddel gadolinium kan een onderscheid gemaakt worden tussen recent ontstane, actieve laesies en oude, inactieve laesies. Ter plaatse van zich nieuw ontwikkelende laesies blijkt namelijk de bloedhersenbarrière verbroken te zijn, hetgeen leidt tot een aankleuring door het contrastmiddel ter plekke. Waarschijnlijk treedt MS ook subklinisch 5-10 zo vaak op als klinisch waarneembare ziekte-activiteit.
Belangrijk voor de diagnose is dat de klachten en afwijkingen niet door een andere oorzaak kunnen worden verklaard: aanvullend onderzoek voor uitsluiting is van belang. Zenuwontstekingen door vitaminegebrek (m.n. B12) en infecties zoals Ziekte van Lyme moeten als oorzaak worden uitgesloten.
In 1996 heeft het “United States National Multiple Sclerosis Society” een standaard ontwikkeld, waarin 4 beloopsvormen beschreven worden.
- Relapsing Remitting (RR)
- Secundair Progressief (SP)
- Primair Progressief (PP)
- Progressive Relapsing (PR)
De sterke correlatie tussen breedtegraad en de incidentie van multiple sclerose wordt wel als volgt verklaard: bij de evenaar (waar een hoge zonkracht is en daardoor hoge endogene vitamine D-productie) komt de ziekte nauwelijks tot niet voor en naarmate men verder van de evenaar komt (en de zonkracht afneemt) neemt de incidentie toe. De hoogste incidentiecijfers worden gevonden in Noord-Europa en in Canada. Ook is er een correlatie tussen de incidentie van MS en het aantal uren zon per jaar in een gebied. De ziekte zelf vertoont schommelingen in intensiteit, met de hoogste ziekteactiviteit in de lente (wanneer de vitamine D-status het laagst is) en de laagste activiteit in de herfst (wanneer deze het hoogst is).
Putnam beschreef vasculaire afwijkingen bij MS in 1936, de eerste waarnemingen met betrekking tot abnormale vasculatuur of effecten met betrekking tot de vasculatuur verscheen in 1839 beschreven door Cruveilhier, meer dan 170 jaar geleden die gebieden van de sclerose vergeleek met de resultaten van een embolie. Rindfleisch merkte in 1863 dat een gezwollen bloedvat zich in het midden van een plaque bevond en in hetzelfde jaar beschreef Charcot verder de vasculaire obstructie in MS.
En volgens onderzoek van de italiaanse vaatchirurg Paolo Zamboni is MS mogelijk geen chronische ziekte aan het centrale zenuwstelsel, maar een ziekte aan het vaatstelsel, die hij chronische cerebro-spinale veneuze insufficiëntie (CCSVI) heeft genoemd. Na een chirurgische ingreep zou 73% van de behandelde MS patiënten een verbetering vertonen. Diverse wetenschappers hebben zijn bevindingen bekritiseerd omdat het niet gerandomiseerd en gecontroleerd is uitgevoerd. Een aantal onderzoeksgroepen zijn momenteel bezig met onderzoek dat Zamboni’s hypotheses moet testen. Een groter onderzoek wordt momenteel uitgevoerd op het Buffalo Neuroimaging Analysis Center. De eerste resultaten van dat onderzoek zijn positief. Onderzoekers uit Milaan hebben met Duplex ultrasound 560 mensen onderzocht en vinden een significant aantal MS-patiënten met veneuze bloedafvoer problemen in vergelijking met gezonde personen. Vooraanstaande neurologen zien er echter niets in, met zie het artikel over dit onderwerp.
- Erectieproblemen → lokale papaverine-injecties, sildenafil.
- Moeheid → amantadine, modafinil.
- Tremor → bètablokkers, carbamazepine of primidone.
Als de ziekte te wijten is aan een stenose (vernauwing in een ader) dan kan deze momenteel behandeld worden op twee manieren: “dotteren”, (PTCA), waarbij een ballonnetje in de vernauwing wordt opgeblazen om deze op te rekken, in de hoop dat zij open blijven, en veneuze stents, om ze permanent open te houden.
Bij bepaalde stoornissen kunnen behandeling, training en verschaffing van hulpmiddelen door revalidatiearts, logopedist, fysiotherapeut of ergotherapeut belangrijk zijn.
- MS Vereniging Nederland
- Nationaal MS Fonds
- Stichting MS Research Nederland
- Nationale Belgische Multiple Sclerose Liga
Bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Multiple_sclerose
Als je dit overkomt eerste keer te horen krijgt heb je in eerste instantie van ik hoor niet goed.
Dan komt het acceptatie proces, een moeilijke periode die heel wat voeten in de aarde heeft, maar dan heb je tijd om na te denken wat nu. Ik mag wel zeggen dat ik een positief persoon ben en niet snel mijn hoofd laat hangen en altijd het positieve in een situatie probeer te zien, niet bij de pakken neer zitten maar door gaan in je eigen manier van doen.
De momenten situaties waar ik mee geconfronteerd ben.
- Moeheid, helemaal geen energie meer hebben.
- Kracht in de handen.
- Kracht in de benen compleet verdwenen.
- Ontstoken urine wegen.(slaat je gehele onderstel vast en gaat bijna niks meer).
- Blaas Ontsteking
- Obstipatie.
- Geen zwaardere spullen meer kunnen tillen.
Dit zijn zaken die ik heb mee gemaakt tot nu toe.
Ik kijk des ondanks met een positieve blik de toekomst in en blijf positief.
Op dit moment gebruik ik ook vitamine D-Cure in samenspraak met mijn neuroloog, deze is alleen in België te krijgen, en voel mij daar goed bij.
Ik heb een dierbare vriendin leren kennen ( we zijn samen een, tis mijn maatje) die mij als het nodig is de vinger op de pijne plek legt, waar ik heel dankbaar voor ben dat wij elkaar hebben mogen ontmoeten.
Ik pluk de dag zoals hij komt de ene keer wat beter en de andere keer wat slechter.
Het is allemaal begonnen met een klapvoet, je gaat naar de doctor, dan naar de fysio , en zo begint het balletje te rollen.
Je bent heel moe nog te moe om te lopen (iets te doen), je hebt de kracht er niet voor, je ligt thuis bij te komen.
En dan weer een inspanning leveren stukje lopen en ja hoor weer geen energie meer.
Na enkele jaren kom je in de beweging van afkeuren, alles komt in beweging en dan is de dag er je bent 100% afgekeurd. Hoor je er dan niet meer bij, jawel zeker weten van wel, nu moet je je eigen weg vinden en je leven een andere invulling gaan geven.
Je raakt je sociale contacten langzaam kwijt het verwaterd met je oude werk en dan geen contact meer. Je vrienden en je fam. zijn er voor je en dan merk je ook wie je echte vrienden zijn.
Tja het heeft een impact op je hele zijn, mijn motto blijf positief en zie dat lichtpuntje aan het einde van de tunnel het is jouw kracht. Opstaan doe ik iedere dag met een glimlach al is het nog zo moeilijk ik blijf positief.
Heb hier in vogelvlucht aangegeven hoe het mij is vergaan, hieronder kun je een video vinden die mij ook aan het denken heeft gezet (positief), wellicht heb je er iets aan.
Deze hebben mensen van de MS Vereniging Nederland al in de lucht, klik hierop
https://www.facebook.com/MSVerenigingNL
https://www.facebook.com/groups/spooky2/ is een aanbeveling ik gebruik het ook alleen in de media vind je hier niks van.
Hennep olie CBD en veel vitamine D.
May the force be with you, Harrie
http://biohennepolie.blogspot.nl/
Bron:youtube.com
http://www.iocob.nl/fytotherapie/cannabis.html
Hier kun je het gratis doekje ; Schatten-van-de-natuur downloaden het is een gebruikswijzer en uitleg over de produkten.
Wij belijden de gene die deze producten gaat gebruiken.
Ik gebruik ze ook en ze geven mij verlichting, wat de farma producten niet deden bij mij maar het tegenovergestelde.
Bron: youtube.com
Helpt ook bij MS> http://bloginfo.educate-yourself.eu/2011/01/kanker-is-geneesbaar/ http://www.mediwiet.nl