Stel u voor u heeft wel eens een beetje onenigheid met uw ex of u heeft een keer een aangifte aan uw broek gehad in een situatie waar uw kind bij betrokken is geweest. Zo werd ik recentelijk aangeklaagd voor een vermeende mishandeling van een buurvrouw waarop ik boos was geworden omdat ze haar dochter ineens verbood met de mijne te spelen. Dit alles na een vrij zinloze discussie over het niet aanschaffen van kinderkleding na een middag shoppen. De vrouw had een valse aangifte gedaan. Zelfs de officier van justitie pleitte vrijspraak, omdat de verklaringen van aanwezigen compleet tegenstrijdig waren. Welnu, mooi…vrijspraak en iedereen weer naar huis. Advocatenkosten kunnen weer worden afgetikt. Kassa!
Maar het mooie is dat er ergens in Nederland een organisatie is die op de loer ligt. De politie doet namelijk melding bij Bureau Jeugdzorg van elk incident waar een kind bij aanwezig is. En dan mag je op gesprek komen. Dat gaat allemaal heel vriendelijk en gemoedelijk. De koffie vloeit rijkelijk en de complimenten vliegen om je oren. Natuurlijk wordt je kind ook uitgenodigd voor een gesprek en je kunt er donder op zeggen dat die ook compleet uitgehoord wordt. Terecht, toch? Nou ja, er is dan wel vrijspraak geweest, maar dat doet er even niet toe.
Tijdens het gesprek noemt de betreffende Jeugdzorg medewerker wat incidenten die zij gehoord heeft uit de mond van je kind en bijvoorbeeld van de moeder. Zo wordt er al aardig in je privéleven gewroet. Maar het mooiste is dat er natuurlijk altijd wel ergens een conflict of incident naar boven komt borrelen. Je relatie is tenslotte niet voor niets op de klippen gelopen. En zo’n conflictsituatie is dan een prima onderwerp om eens even lekker op in te gaan zoemen. Ondertussen ben je eigenlijk al weer vergeten dat je daar onterecht zit. Zelfs de officier van justitie vroeg immers vrijspraak. Ach en al zou er wel voldoende aanleiding zijn om daar te zitten, dan nog zijn de gehaaide gespreksmethodes van Jeugdzorg iets waarop ik u alert wil maken.
De mevrouw van Bureau Jeugdzorg kwam in mijn geval met een voorstel tot bemiddeling. De opmerking was “Het gaat wel eens stroef in de communicatie tussen u en uw ex. We hebben daarvoor 2 mediationtrajecten, die beide gratis zijn en waaruit u zelf kunt kiezen.” Tenslotte moet een mens keuze hebben. Dat is dan ook slim gedaan. Het voorstel van mediation wordt daarmee wel verleidelijk. Het is natuurlijk zo dat je nog steeds wel eens een aanvaring hebt met de partner waarbij je niet voor niets weg bent gegaan, dus je denkt: “Misschien wel nuttig…en het kost niks“. En zo wordt het ook laagdrempelig gebracht.
Waarschuwing
Los van het feit dat daar ergens een geldstroom in gang gezet wordt, wil ik u wijzen op het verborgen grote gevaar van dit verlokkelijke aanbod. Ik werd namelijk gister gebeld of ik de brief voor het opstarten van het mediationtraject wilde tekenen. De vriendelijke dame belde maar even, omdat ze verwachtte dat ik de brief misschien nog niet had gezien. “Er zit een antwoordenvelop bij, dus u hoeft geen postzegel te kopen“. Ik meldde dat ik pas vandaag weer thuis zou zijn, waarop zij zei: “Anders rijdt u even langs voor een kopje koffie en komt u hier tekenen, het ligt toch op de route“. Dat prikkelde iets in mij. Ik dacht “Wacht eens even, waarom is die handtekening zo belangrijk voor een vrijwillig mediationtraject?” Thuis aangekomen realiseerde ik mij dat er natuurlijk een budget vrij komt op het moment dat jij dat traject in gaat. De betreffende instanties en medewerkers doen zo’n mediation natuurlijk niet gratis en voor niets. Dus met enige scepsis opende ik de envelop waarin de brief zat.
De kop van de brief luidde ‘Aanvraagformulier voor een op te stellen indicatiebesluit‘. Wacht eens even ‘indicatiebesluit’? Onder punt 1 van de brief stonden mijn personalia, maar onder punt 2 vond ik het volgende ‘De wettelijke vertegenwoordiger stemt wel in maar de jeugdige niet. De jeugdige is jonger dan 12 jaar en/of niet in staat tot redelijke waardering van zijn belangen ter zake. Er is geen instemming van de jeugdige vereist (aanvraag is nu compleet)‘. Meteen klom ik in de telefoon. Ik vroeg de tot dan toe extreem vriendelijke Jeugdzorg medewerkster waarom ik moest tekenen voor een indicatiebesluit? “Wat heeft dit met mediation te maken? Waarom staat er dat ik instem? Waar stem ik mee in? Met een indicatie? Dus jullie gaan een indicatie van mijn dochter maken? Wat heeft deze brief met mediation te maken?” Vervolgens werd ik behoorlijk fel aangevallen door de compleet omgeslagen medewerkster. Ik zou dit moeten tekenen omdat de mediation tenslotte gratis is.
Wacht eens even! Ziet u wat hier gaande is? Je tekent in feite voor het uit handen geven van je kind aan jeugdzorg. Ze gaan een indicatie maken van je kind. Indiceren houdt zo veel in dat je in een index komt. In een bestand dus. In het Jeugdzorgbestand. Heeft u door hoe slinks dit gaat? U wordt verleid met een (o zo noodzakelijke) gratis bemiddeling tussen ouders die wellicht wat stroef communiceren en u tekent voor het opnemen van uw kind onder de hoede van Bureau Jeugdzorg. Laat ik het anders formuleren: u legt in feite uw kind in de klauwen van Bureau Jeugdzorg.
Een gewaarschuwd mens telt voor twee! Niet zo maar iets tekenen wat Bureau Jeugdzorg u met een vriendelijke glimlach aanpraat! Wees op uw hoede.
Bron: martinvrijland