We moeten anders leren kijken naar de problemen in plaats van te grijpen naar de achterhaalde diagnose waar dokters, farmaciebedrijven en zelfs patiënten zich aan vastklampen.
Afgeleid zijn, wriemelen en wiebelen, symptomen als dit worden nogal snel samengebald onder de noemer ADHD. Het aantal erkende gevallen van deze concentratiestoornis steeg de voorbije jaren wereldwijd dramatisch, zowel bij kinderen als bij volwassenen. Ook het gebruik van medicatie als Rilatine zit uiteraard in de lift, al is dat volgens dokter Saul niet zonder gevaar.
Verkeerd
“ADHD als een aandoening behandelen en niet als een reeks van symptomen is een zware fout. Het is gevaarlijk voor de kinderen en volwassenen die de diagnose op het hoofd geplakt krijgen. Er bestaat geen twijfel over dat de kenmerken van deze zogenaamde stoornis, waaronder gebrek aan focus, wriemelen, wiebelen en impulsief gedrag, echt zijn, maar om ze samen te proppen onder de noemer ADHD en vervolgens te behandelen met zogenaamde stimulantia, is even erg als de symptomen van een hartaanval (hevige pijn in de borst) aanpakken met pijnstillers in plaats van het hart zelf te genezen. Het is gevaarlijk, nalatig en verkeerd”, klinkt het betoog.
Mythe?
In de jaren 70 geloofde Saul nog in ADHD. Het leek de concentratieproblemen te verklaren waar zoveel kinderen last van hadden (en hebben). Na 50 jaar ervaring is zijn blik echter helemaal veranderd. “Ik realiseer me dat de symptomen een brede waaier aan onderliggende oorzaken hebben die nu gewoon genegeerd worden om de stempel ADHD razendsnel gegeven wordt”, stelt hij.
In zijn controversieel boek ‘ADHD Does Not Exist’ beargumenteert hij dan ook dat we vastzitten in een cirkel van misdiagnose en het overdreven voorschrijven van pepmiddelen zoals Rilatine. Als casestudie schuift hij onder meer een 13-jarig jongetje naar voren die – ondanks een jaar lang medicatie te slikken voor ADHD – last bleef hebben van een slechte concentratie, kelderende resultaten op school, waar hij bovendien niets om leekte geven, en slopende vermoeiheid die ervoor zorgt dat hij niet meer wil sporten.
IJzer
Dokter Saul liet een reeks bloedtesten uitvoeren, waaruit bleek dat de jongen kampte met een zwaar ijzertekort, onder meer omdat hij zich na school volpropte met suikerrijke, maar ijzerarme junkfood. De symptomen van bloedarmoede zijn fysieke vermoedheid, gebrek aan focus en geheugenproblemen. Door ijzersupplementen te nemen en meer vis, noten en groenten te eten, verbeterde het gedrag van het kind aanzienlijk. Conclusie: “De stempel ADHD en de bijhorende medicatie verbergen heel vaak het echte probleem”.
Een Franse studie uit 2004 ondersteunt Sauls bevindingen. Toen werd ontdekt dat 84 procent van kinderen met “ADHD” een ijzertekort hadden, in tegenstelling tot 18 procent van kinderen zonder de stoornis. Los van te weinig ijzer, stelt dokter Saul nog minstens 19 andere oorzaken gevonden te hebben van wat doorgaans ADHD genoemd wordt.
Er bestaat geen twijfel over dat de symptomen, waaronder gebrek aan focus, wriemelen, wiebelen en impulsief gedrag, echt zijn, maar moeten we ze daarom samenproppen onder de noemer ADHD?
Label
“Soms was er zelfs helemaal niets aan de hand, maar door de hoge alertheid voor de aandoening, zijn ouders, leerkrachten en zelfs patiënten erop gebrand om ADHD te laten behandelen. Dokters van hun kant zitten vaak paraat om er ook effectief de snelle, allesomvattende noemer op te plakken”, aldus Saul.
De definitie van ADHD wordt ook nog eens veel losser met de jaren. Tegenwoordig behoren zelfs het gebrek aan aandacht voor kleine details, niet goed luisteren, regelmatig dingen verliezen, vergeetachtig en ongeorganiseerd zijn, wriemelen met handen en voeten, niet goed blijven zitten, overdreven veel praten en anderen onderbreken tot de symptomen. “Deze dingen zijn veel te subjectief. Want is te veel praten? Hoe chaotisch is ongeorganiseerd?”, vraagt Saul zich af.
Gevaarlijk
De veelgebruikte oplossing voor de aandoening, pepmiddelen zoals Ritalin, hebben volgens deze neuroloog gevaarlijke bijwerkingen. Ze zouden de eetlust afremmen (kinderen hebben een gebalanceerde eetpatroon nodig), de nachtrust verstoren (slaaptekort werkt concentratieproblemen in de hand), angst en irritatie uitlokken, moodswings veroorzaken, de puberteit uitstellen en bij volwassenen ook erectiestoornissen uitlokken. Gebruik op lange termijn maakt patiënten bovendien resistent, waardoor de dosis telkens wordt opgedreven.
Aanpak
Volgens dokter Saul moeten we dringend stoppen met overdreven te reageren op potentiële symptomen. Medicatie is volgens hem dan ook vaak overbodig. “Pas in eerste instantie al eens de levensstijl aan. Gezonder eten, meer bewegen en beter slapen kan al heel wat dingen verzachten, waaronder prikkelbaarheid, gebrek aan focus en impulsief gedrag. Verder moeten we anders leren kijken naar de problemen in plaats van te grijpen naar de achterhaalde diagnose waar dokters, farmaciebedrijven en zelfs patiënten zich aan vastklampen”, luidt zijn besluit.
Bron: hln.be
Psychiater geeft op sterfbed toe dat ADHD een verzonnen ‘ziekte’ is
Attention Deficit Hyperactive Disorder
Leon Eisenberg
Als jij, of iemand die je kent, een kind heeft dat gediagnosticeerd is met ADHD (Attention Deficit Hyperactivity Disorder), is de kans groot dat het eigenlijk prima gaat met het kind. Dat is wat de “bedenker” van ADHD, Leon Eisenberg, vermoedelijk zou zeggen als hij nog in leven was. Op zijn sterfbed, gaf deze psychiater en autisme pionier toe dat ADHD in feite een “fictieve ziekte” is, wat betekent dat miljoenen jonge kinderen op dit moment onnodig zware, geestverruimende medicijnen voorgeschreven krijgen, die voorbode zijn van een leven vol medicijnverslaving en mislukking.
Zoals uitgelegd door Bradlee Dean, gastheer van de Amerikaans radioshow The Sons of Liberty, die ook schrijft voor The D.C. Clothesline, was ADHD slechts een theorie die ontwikkeld werd door Eisenberg. Er werd nooit bewezen dat het een verifieerbare ziekte is, hoewel Eisenberg en vele anderen flink geprofiteerd hebben van de wijdverspreide diagnose. De moderne psychiatrie blijft er ook van profiteren, en helpt om de schatkist van de farmaceutische industrie te vullen, door kinderen vroeg verslaafd te maken aan gevaarlijke psyche-stimulerende medicijnen zoals Ritalin (methylfenidaat) en Adderall (amfetamine, dextroamphetamine gemengde zouten).
Aanmoediging tot medicijnverslaving
“ADHD is bedrog, met de intentie kinderen aan te moedigen tot een leven van medicijnverslaving en dit te rechtvaardigen,” zei Dr Edward C. Hamlyn, één van de oprichters van The Royal College of General Practitioners in 1998 over de verzonnen conditie. Aansluitend aan deze gedachte, zeggen psychiaters Peter Breggin en Sami Timimi, die beiden tegen pathologisering van de symptomen van ADHD zijn, dat ADHD meer een sociale constructie is dan een objectieve “stoornis”.
Psychiatrie gaat over het genereren van extreme winst voor grote farmaceuten
Het oorspronkelijke doel voor pathologisering van ADHD symptomen, was natuurlijk om meer winst voor de farmaceutische industrie te genereren. Volgens de groep Citizens Commission on Human Rights International (CCHRI), die opkomt voor het publieke belang, nemen ongeveer 20 miljoen Amerikaanse kinderen momenteel gevaarlijke, dure, psychiatrische medicijnen voor bedachte gedragsmatige aandoeningen zoals ADHD. En bij nog eens ca. één miljoen kinderen is schaamteloos toegegeven dat er een verkeerde diagnose gesteld is met verzonnen gedragscondities, waarvoor psychiatrische medicatie wordt voorgeschreven.
Omzetgroei door bedenken van nieuwe ‘ziektes’
“Vergeet niet dat er maar twee manieren zijn waarop farmaceutische bedrijven geld kunnen verdienen: nieuwe geneesmiddelen ontwikkelen, en nieuwe ziekten bedenken die al uitgevonden medicijnen kunnen behandelen,” schrijft Dr Jay Parkinson, MD, MPH, over de creëer-nep-ziekte industrie. “In de afgelopen tien jaar, hebben grote farmaceuten maar liefst 10 nieuwe medicijnen per jaar gemaakt,” voegt hij eraan toe, en merkt op dat veel van de mensen die verteld is dat ze last hebben van ADHD eigenlijk last hebben van “het gevolg van slecht ontwerp”, doelend op het conventionele sociale en educatieve systeem dat unieke individualiteit niet kan en wil herkennen.
Jacob Barnett
14-jarige Jacob Barnett heeft een hoger IQ dan Einstein
Dit is zeker het geval voor Jacob Barnett, een 14-jarige autistisch genie wiens moeder werd verteld dat haar zoon waarschijnlijk nooit zou lezen of schrijven. Vandaag de dag is Jacob al bezig met zijn Master’s Degree in de kwantumfysica, terwijl de meeste van zijn leeftijdsgenoten nog steeds op de middelbare school zitten. Hij is momenteel ook bezig met het ontwikkelen van zijn eigen originele theorie in astrofysica, blijkt uit recente rapporten.
“De psychiatrische en farmaceutische industrie besteedt per jaar miljarden dollars om het publiek, wetgevers en de pers te overtuigen dat psychiatrische aandoeningen zoals bipolaire stoornis, depressie, Attention Deficit Disorder (ADD / ADHD), Post Traumatische Stress Stoornis, enz. medische aandoeningen zijn en op één lijn liggen met verifieerbare medische aandoeningen zoals kanker, diabetes en hart- en vaatziekten”, legt CCHRI uit. “Maar anders dan echte medische aandoening, zijn er geen wetenschappelijke tests om het medische bestaan van een psychiatrische stoornis te controleren.”
Bron: aHealthylife.nl (Vertaling – Romy Quint)